ພາສາລາວຕອນນີ້ຈະມາເວົ້າກ່ຽວກັບຄຳສັບທີ່ວ່າ “ຫ່ວງ” ແລະ “ຮ່ວງ”
- Superphil Phil
- Mar 31, 2020
- 1 min read
ໃນເຟສບຸກຈາກ ເພຈ ພາສາລາວ ໄດ້ອະທີ່ບາຍຫົວຂໍ້ໄວ້ຢ່າງໜ້າສົນໃຈ, ເຊິງມີເນື້ອຫາດັ່ງລຸ່ມນີ້:
ໃນການຂຽນຄໍາທີ່ມີອັກສອນຄູ່ (ອັກສອນສູງ-ອັກສອນຕໍ່າທີ່ມີສຽງພະຍັນຊະນະຄືກັນ ເຊັ່ນ ຂ-ຄ) ມີໄມ້ເອກ ( x່ ) ຄົນລາວເຮົາ ໂດຍສະເພາະແມ່ນໄທວຽງຈັນລົງໄປຮອດສີພັນດອນ ມັກສະກົດຜິດເລື້ອຍໆ ຍ້ອນເວລາອອກສຽງຄໍາທັງສອງແມ່ນຄືກັນ. ມື້ນີ້ ຂໍນໍາເອົາຄໍາວ່າ “ຫ່ວງ” ແລະ “ຮ່ວງ” ມາສະເໜີ:
ຫ່ວງ ມີສອງຄວາມໝາຍ: 1) ເປັນຄໍານາມ ໝາຍເຖິງເຄື່ອງຄ້ອງ, ຂອງເປັນບ້ວງເກາະກັນ, ສາຍແນນ, ຂອງທີ່ເປັນວົງ ເຊັ່ນ ຫ່ວງສຸບມືສຸບຕີນ ດັ່ງໃນບົດວັນນະຄະດີ “ທ້າວຮຸ່ງທ້າວເຈືອງ” ຂຽນໃນຕອນໜຶ່ງວ່າ “ຊັກຫ່ວງຊີ້ ເຊີນມິງແມນຫຼວງ” 2) ເປັນຄໍາກິລິຍາ ໝາຍເຖິງ ຜູກພັນ, ກັງວົນ, ພະວົງ, ອາໄລນໍາ ດັ່ງໃນບົດເພງໜຶ່ງທີ່ມີເນື້ອໃນວ່າ “ຢ່າຫ່ວງ ຢ່າຫ່ວງອ້າຍເລີຍ ນາງແກ້ວ…”
ຮ່ວງ ມີສອງຄວາມໝາຍ: 1) ເປັນຄໍາຄຸນນາມ ໝາຍເຖິງ ຫອມ ເຊັ່ນ “ກິ່ນຮ່ວງເຮົ້າ ຫອມກົ້ວທົ່ວໄພ” 2) ເປັນຄໍາກິລິຍາ ໝາຍເຖິງ ຫຼຸດ, ຫຼົ່ນ, ໃບໄມ້ຫຼືດອກໄມ້ທີ່ຫ່ຽວແຫ້ງແລ້ວຫຼົ່ນລົງ ເອີ້ນວ່າ ໃບໄມ້ຮ່ວງ ດອກໄມ້ຮ່ວງ. ມີນັກແປພາສາຫວຽດເປັນພາສາລາວ ມັກຈະປ່ຽນຄໍາວ່າ “ລະດູໃບໄມ້ຫຼົ່ນ” ເປັນ “ລະດູຮ່ວງໂຮຍ”.
ດັ່ງນັ້ນ ເວລາຂຽນຄໍາທີ່ມີໝາຍວ່າ ຜູກພັນ-ກັງວົນ-ອາໄລນໍາ ກໍຕ້ອງຂຽນວ່າ “ຫ່ວງໃຍ” ບໍ່ແມ່ນ “ຮ່ວງໃຍ”
ຕິດຕາມຂ່າວການເຄືອນໄຫວທັນເຫດການ ເລື່ອງທຸລະກິດ ແລະ ເຫດການຕ່າງໆ ທີ່ໜ້າສົນໃຈໃນລາວໄດ້ທີ່ Facebook Doodido
ແຫລ່ງທີ່ມາ: fb ພາສາລາວ
Comments